Αναλογιζόμενοι τα μηνύματα της εργατικής πρωτομαγιάς, εμείς, η γενιά των ξεριζωμένων, των ανέργων, των ανασφάλιστων, των κακοπληρωμένων και των ημι-απασχολούμενων σκεφτόμαστε πως έχουμε πάρει καλά το μάθημά μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα λειτουργούν όπως το ποδήλατο: Όπως όταν σταματήσεις να κάνεις πετάλι, πέφτεις, έτσι και με τα δικαιώματα: Τα χάνεις όταν παύεις να τα διεκδικείς. Η σημερινή απεργία-γιορτή σηματοδοτεί δύο πράγματα για εμάς ταυτόσημα: Το ζενίθ της άνοιξης, και την ανολοκλήρωτη εργατική άνοιξη, την άνοιξη των κοινωνικών αγώνων. Παλεύουμε και για τα δύο, μέσα στα σκοτάδια του μνημονίου και της ξένης κατοχής.

Υ.Γ. Δεν είναι υποκριτικό το γεγονός πως η «Πρωτοβουλία» και ο Γ. Μπουτάρης διοργανώνουν εκδήλωση στα πλαίσια του εορτασμού της εργατικής πρωτομαγιάς στο Λιμάνι, όταν ο Δήμαρχος επανειλημμένα έχει τοποθετηθεί υπέρ της άρσης της κυριακάτικης αργίας;

Εξώφυλλο της εφημερίδας Μακεδονία στις 12 Μαΐου μετά τα γεγονότα της πρωτομαγιάς του 1936 στη Θεσσαλονίκη

«Στη στράτα εδώ καταμεσίς τ” άσπρα μαλλιά μου λύνω και σου σκεπάζω της μορφής το μαραμένο κρίνο»

Ρίτσος, Επιτάφιο